#48 WSZYSTKIE PORY UCZUĆ. JESIEŃ - MAGDALENA MAJCHER

Premiera: 27-09-2017

Wydawnictwo: Wydawnictwo Pascal

Autor: Magdalena Majcher

Tytuł oryginału: Wszystkie pory uczuć. Jesień

Ilość stron: 379

Kategoria: literatura obyczajowa 

Słowa klucze: małżeństwo, przeszłość, rodzina, relacje międzyludzkie

Ocena: 5/5

"Pamięć 

to nieoceniony dar, dzięki któremu człowiek jest

w stanie przeżyć najpiękniejsze chwile raz jeszcze,

przenieść się w czasie i miejscu, rozpoznać

człowieka, którego kocha. Bez pamięci bylibyśmy tylko

sumą mechanicznych, pozbawionych głębi uczuciowej

czynności i odruchów. Nie mogła zabronić

Andrzejowi pamiętać."

Ta opowieść otula jak ciepły koc, pachnie aromatyczną herbatą i ogrzewa jak ogień w kominku. Życie Hani to z pozoru bajka. Niepewna siebie dziewczyna z domu dziecka wychodzi za zamożnego i atrakcyjnego wdowca, dostając to, czego nigdy nie miała - dom i rodzinę. Dwadzieścia lat później nie czuje się jednak szczęśliwa. Życie w cieniu zmarłej pierwszej żony staje się nie do zniesienia. Jednak jesienią wszystko się zmieni... Czy Hania znajdzie siłę, by zawalczyć o siebie?

Hania z pozoru wydaje się być szarą myszką bez własnego zdania. Na pewno duży wpływ na ukształtowanie się jej charakteru miała jej przeszłość i fakt, że w wieku niemowlęcym została porzucona przez swoją matkę, która 'pozbywając się kłopotu', nie zatroszczyła się o to, by dać swojej córce szansę na lepszy dom. Z racji tego, że nie zrzekła się praw rodzicielskich, Hania nie mogła zostać adoptowana i w związku z tym przemieszkała całe pierwsze 18 lat swojego życia w domu dziecka. Takie rzeczy zawsze wpływają na człowieka, kształtują jego charakter, potrzeby i słabości. Na swój sposób wydawać by się mogło, że Los się do Hani uśmiechnął, kiedy jej mąż, a wtedy zupełnie obcy mężczyzna, zauważył ją na przystanku autobusowym i zafascynowany tym, co zobaczył? Postanowił ją poznać i umówić się na kawę. Nie wszystko jest jednak w życiu takie, jakie wydaje się na pierwszy rzut oka. Idealne małżeństwo nigdy takim nie było. I mimo, że Andrzej nigdy nie podniósł na żonę ręki ani głosu, i tak nie wzbudził mojej sympatii. Dlaczego? Ponieważ w pewien sposób zmusił swoją żonę do życia w cieniu tej pierwszej, która zginęła w tragicznych okolicznościach krótko po ich ślubie. Nie umiem sobie nawet wyobrazić bycia w takim związku - ja bym dosłownie szału dostała, gdybym na każdym kroku słyszała, że zmarła pierwsza żona byłaby lepsza ode mnie w tym, czy w tamtym, gdyby tylko żyła. Przez te wszystkie lata Hania tylko kilka razy dała się ponieść emocjom i w złości wykrzyczała mężowi co o nim i jego zachowaniu myśli, na co dzień jednak żyła w cieniu Katarzyny, w ciszy przełykając kolejne przytyki małżonka. Na szczęście do czasu. Nadchodzi kolejna jesień i wszystko w życiu Hani zaczyna się zmieniać. Oprócz historii głównej bohaterki mamy tu również ciekawe wątki poboczne - nieudane życie uczuciowe przyjaciółki - Joasi, problemy dorastania i mierzenia się z konsekwencjami nieprzemyślanych decyzji i hejtu internetowego, które dotykają Darię - córkę głównej bohaterki. Oprócz tego mamy również przyjemność poznać sąsiadkę Hani, Renatę, z którą przez ostatnie dwadzieścia lat wyłącznie wymieniały uprzejmości w stylu 'dzień dobry'. I mimo, że starsza sąsiadka jest wróżką, odmawia powróżenia głównej bohaterce, zamiast tego obdarowuje ją swoją uwagą, mądrością życiową i ciepłem, czym pomaga Hani dojrzeć i znaleźć siłę do tego, by zmienić swoje życie. Zawalczyć o siebie.

"'Kasia wiedziałaby, jak postąpić'. Jej duch powracał

do domu co jakiś czas. Zawsze w rocznicę

śmierci, dodatkowo w takich chwilach, jak ta, kiedy

Hania z czymś sobie nie radziła, czegoś nie wiedziała,

gdzieś popełniała błąd. Kasia nigdy by tego

błędu nie popełniła. Oczywiście, że nie, przecież od

ponad dwudziestu lat była martwa! A tylko martwi

(i głupi, podobno) się nie mylą."

" - Kocham cię, wiesz o tym, prawda? Ja... może nie

potrafię mówić o uczuciach, całkiem możliwe, że nie

okazuję ci tego, jak ważna jesteś dla mnie... - zaczął

zawstydzony, ale z każdym słowem zyskiwał pewność

siebie. - Kiedy tutaj jechałem, nie miałem pojęcia, co

z tobą. Nie wiedziałem nawet, czy żyjesz i... i ja...

widzisz, obiecałem sobie, że jeśli wyjdziesz z tego cało,

powiem ci, jak wiele dla mnie znaczysz. Haniu, jesteś

miłością mojego życia i nigdy... powtarzam, nigdy

nikt nie był dla mnie tak ważny."

Przyznam się Wam zupełnie szczerze, że nie planowałam dzisiaj czytania tej właśnie książki. Naprawdę nie. Jednak dosyć ciężka głowa - po wczorajszych imieninach przyszłego teścia i nadmiarze czerwonego, słodkiego wina - sprawiła, że nie byłam w stanie skupić się na "Płonącym świecie" i nawet chyba tak do końca nie chciałam. Nie wiem co takiego się wydarzyło i jak to się właściwie stało, ale ja te prawie 400 stron przeczytałam w kilka godzin. Dosłownie pochłaniając stronę za stroną. To były jedne z przyjemniejszych godzin, jakie udało mi się spędzić z książką w ostatnim czasie. Nie będę Was oszukiwać, we "Wszystkich porach uczuć" nie znajdziecie zawrotnej akcji, zwłok (choć zmarła jest LOL), krew się nie leje, a mimo to nie mogłam się oderwać od lektury tej pozycji. Tak zwyczajnie i po prostu - nie potrafiłam. Pod kocykiem, najpierw z kubkiem kawy, potem gorącej herbaty, a na końcu z kieliszkiem półsłodkiego, różowego winka towarzyszyłam Hani i wszystkim pozostałym bohaterom w ich życiowych wyborach i perypetiach godzina za godziną. To taka prosta, życiowa opowieść; pełna ciepła, mądrości i dobrych wibracji. I mimo braku odkrywczych prawd, czy niesamowicie porywającej, chwytającej za serce historii? Wywarła na mnie bardzo pozytywne i nie da się ukryć duże wrażenie. Przywiązałam się do Hani, Asi, czy Renaty. Z niepokojem obserwowałam pierwsze spotkanie głównej bohaterki z biologiczną matką czy sposób w jaki zmagała się z problemami swojej córki, słuchałam kolejnej nieszczęśliwej historii miłosnej Asi, czy obserwowałam jak pęka matczyne serce Renaty, kiedy jej syn został zdradzony i oszukany przez byłą narzeczoną. Tu naprawdę nie potrzeba wielu słów, by zachwycić się tą książką - mam nawet wrażenie, że byłoby to zupełnie nie na miejscu, ponieważ ciepło i dobroć płynące z tej powieści same się bronią. Jeśli lubicie historie 'z życia wzięte' to jest to absolutnie pozycja właśnie dla Was. Pozwoli Wam zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad własnymi wyborami życiowymi. Nauczy Was dostrzegać to, co na co dzień zamiatacie pod dywan. Da Wam chwilę wytchnienia i energię do zmiany. Ja z pewnością jeszcze nie raz wrócę do tej historii, a póki co niecierpliwie oczekuję zimowej odsłony "Wszystkich pór uczuć". Polecam z całego serca! :)

ZA EGZEMPLARZ RECENZENCKI SERDECZNIE DZIĘKUJĘ: