#31 ŻNIWIARZ. CZERWONE SŁOŃCE - PAULINA HENDEL

Premiera: 27-09-2017

Wydawnictwo: Wydawnictwo Czwarta Strona

Autor: Paulina Hendel

Tytuł oryginału: Żniwiarz. Czerwone słońce

Ilość stron: 431

Kategoria: literatura młodzieżowa, 

Słowa klucze: wierzenia, fantasy

Ocena: 5/5

"Kiedyś, gdy była dzieckiem, Magda myślała, że wszyscy nawi

tego samego rodzaju wyglądają identycznie. Że każda zmora jest

taka sama, że jeden bezkost niczym nie różni się od innego.

Dopiero gdy skończyła siedemnaście lat odkryła, że jest inaczej. Są to

drobne różnice, na przykład jeden jest nieco wyższy lub grubszy,

jedna zmora ma więcej włosów niż inne, a niektóre stwory miały

nawet blizny. Zaczęła wtedy trochę inaczej patrzeć na nawich. Skoro

różnili się wyglądem, musieli różnić się charakterem, o ile w ogóle

można mówić o charakterze. Znaczyło to, że niektóre były 

sprytniejsze od innych, każdy miał swój sposób na zabijanie ofiar, a co

za tym idzie, żniwiarz nigdy nie mógł być w pełni przygotowany na

to, co go czeka."

Słowiańskie demony nie dają o sobie zapomnieć! Jeszcze do niedawna Magda była zwykłą dziewczyną, pracującą w małej księgarni, jednak obecnie jej życie wygląda całkiem inaczej niż sobie to zaplanowała. Po ostatnich perypetiach wraca do życia w innym ciele, co przysporzy jej nieco problemów... Razem z Feliksem chcą odszukać i unicestwić Pierwszego, najbardziej niebezpieczną istotę, z jaką przyszło im się mierzyć. A na świecie z niewiadomych przyczyn pojawia się coraz więcej nawich. 

Mam nadzieję, że pamiętacie moją poprzednią recenzję, dotyczącą tomu pierwszego "Żniwiarza", jeśli potrzebujecie przypomnienia? Zapraszam tutaj. Cóż, nie da się ukryć, że w kontynuacji "Pustej nocy" mamy do czynienia z pewną zaskakującą 'zamianą' - otóż Magda, która w części pierwszej w spektakularny sposób ginie - nadziewając się na pręt po upadku z drugiego piętra opuszczonego hotelu, powraca do Wiatrołomu po rocznej nieobecności spowodowanej własną śmiercią - jako żniwiarz. I tutaj zaczynają się schody. Nie mam żalu do autorki, w końcu trzeba było wprowadzić pewien zamęt w historię bohaterów co by się nudno nie zrobiło - jednak nie będę ukrywała - przez pierwsze rozdziały "Czerwonego słońca" bardzo trudno było mi zaakceptować 'nową Magdę'. Na swoje nieszczęście - przynajmniej w moim odczuciu - trafiła na ciało zadufanej imprezowiczki, która o szacunku do drugiego człowieka mogłaby ewentualnie tylko przeczytać, gdyby w ogóle miała kiedykolwiek książkę w ręku. Typ dziewczyny/kobiety, której w życiu prywatnym absolutnie nie trawię niestety zawładną Magdą. Jako, że jest to jej pierwsze ciało - Magdzie bardzo trudno jest 'przebić się' przez charakter i osobowość poprzedniej właścicielki. Z typowej przesympatycznej i zadziornej dziewczyny z sąsiedztwa - stała się irytującą i dbającą głównie o własne cztery litery i wygląd! panienką. Ugh. Naprawdę ciężko było mi ją zaakceptować i niejednokrotnie podczas lektury sapnęłam zniesmaczona jej zachowaniem. Z czasem przyzwyczaiłam się do jej nowego ja i pojęłam, że Magda na swój sposób celowo dopuściła do tego, by charakter Oliwii, dziewczyny, której ciało przejęła, wiódł prym. Można powiedzieć, że częściowo schowała się za jej osobowością, czując się winna i zwyczajnie 'głupia', że dzięki swojej naiwności i otwartości - dopuściła do siebie Pierwszego, co zakończyło się jej własną śmiercią. Kiedy to do mnie dotarło, pogodziłam się ze zmianą jaka w Magdzie zaszła i zaakceptowałam ją. Zwłaszcza, że w drugiej części książki dawna Magda zaczęła pomału 'prześwitywać' przez nową osobowość dziewczyny, czym na powrót zaskrobiła sobie moją sympatię. 

"Feliks pokiwał głową. Magda miała inne ciało, to było oczywiste.

Jednak jej charakter również uległ diametralnej zmianie. Żniwiarze

zawsze zmieniali się w nowym życiu, ale nie aż tak.

- To przez to, co przeżyła - odezwał się. - Zginęła w okrutny

sposób, tak zdradzona... Chyba łatwiej jej było przechwycić cały

charakterek tamtej dziewczyny niż wracać do własnego. Boję się, że

zrobi w końcu coś głupiego. Myślisz, że jeśli natrafi na jakikolwiek

ślad po Pierwszym, zadzwoni po mnie? A może na spokojnie

przemyśli następny krok?"

Jak już wspomniałam wyżej - drugi tom przynosi nam jedną zasadniczą zmianę - jest to powrót Magdy do świata żywych w postaci żniwiarza w ciele imprezowiczki Oliwii, która z racji swojego niepoprawnego charakteru, naraziła się na wściekłość i żal zakochanego w niej do "szaleństwa" mężczyzny, a to doprowadziło do jej gwałtownej śmierci, w wyniku której Magda przejęła jej ciało i powróciła do Wiatrołomu. Jednak nie tylko Magda przeszła pewną metamorfozę - to samo tyczy się Mateusza. W momencie, kiedy Pierwszy opuścił jego ciało, Mateusz odzyskał własną osobowość - nie mogąc pogodzić się ze śmiercią Magdy, ale również pozostałych żniwiarzy, oraz tym, że przez dłuższy okres czasu nie miał kompletnie żadnego wpływu na to, co się z nim działo - opuszcza Wiatrołom i zaszywa się w małej miejscowości, wmawiając sobie, że ta ucieczka wszystkim wyjdzie na dobre. Jednak w wyniku pewnych zawirowań - Mateusz wraca i razem z 'nową'  Magdą oraz Feliksem? Zaczyna polowanie na Pierwszego. Każdy z tej trójki ma swoje powody, by zemścić się na Pierwszym, sprawić, by już nigdy nie powrócił do świata żywych. 

Powiem szczerze, że mimo, iż akcja spowolniła w drugim tomie - nie miałam czasu się nudzić. Na swój sposób 'złapałam oddech' - mogłam lepiej poznać bohaterów, zrozumieć co w nich zaszło, jak bardzo wydarzenia z tomu pierwszego odcisnęły na nich swoje piętno. Z zaciekawieniem i uwagą obserwowałam przemianę Mateusza, zmagania Magdy z jej nowym ciałem i charakterem, ale również to, w jaki sposób Feliks do tego wszystkiego podszedł. W końcu przecież dla niego ta cała sytuacja również nie była łatwa. Nikt bowiem nie spodziewał się, że Magda mogłaby stać się żniwiarzem, że jej śmierć była 'tylko' furtką do nowego-starego dla niej świata. Feliks bardzo chciałby jej pomóc odnaleźć się w nowej sytuacji, jednak Magda mu tego nie ułatwia - bywa opryskliwa, niepokorna, uważa się za 'znawcę' i nie chce słuchać rad będąc przeświadczona, że wszystko i tak już wie i to o wiele lepiej niż jej wuj - co tylko przysporzy doświadczonemu żniwiarzowi nowych kłopotów i zmartwień. Bardzo cieszę się natomiast z tego, że w "Czerwonym słońcu" pojawiają się nowi bohaterowie. Rodzina Magdy i Feliksa - ekscentryczna staruszka z misją odzyskania rodzinnego majątku oraz jej dwaj wnukowie - bliźniacy - typowe wydawałoby się łyse karki, wprowadzą mnóstwo zamieszania, ale również humoru w życie naszych ulubieńców. Muszę przyznać, że drugi tom poprzez swoje zaskakujące zakończenie tylko zaostrzył mój apetyt, niecierpliwie więc zacieram ręce czekając na tom trzeci, swoją drogą nie wiem sama jak ja wytrzymam do jego premiery, nie wiedząc nawet, kiedy ona dokładnie będzie... Ja potrzebuję "Trzynasty księżyc" na wczoraj! Zaopatrzeni w sól, zioła oraz szakłak łapcie się za czytanie "Czerwonego słońca" - nie pożałujecie! Ja w tym czasie lecę na spacer, licząc na to, że może w końcu spotkam na swojej drodze nawiego :)

ZA EGZEMPLARZ RECENZENCKI SERDECZNIE DZIĘKUJĘ: