13. "TO, CO ZOSTAWIŁA" ELLEN MARIE WISEMAN

Autor: ELLEN MARIE WISEMAN

Tytuł: TO, CO ZOSTAWIŁA

Wydawnictwo: KOBIECE

Ocena: 5/5

Polecam: ZDECYDOWANIE TAK

"Mój ojciec pozbywa się mnie, odsyła mnie. Nie jestem

pewna, co chce tym uzyskać. To tylko zwiększa moją

determinację, że kiedy zostanę wypuszczona, będę

żyła tak, jak chcę, i ucieknę od niego. Mój ojciec 

wysyła mnie do Willard. Zastanawiam się,

czy powinnam się tego obawiać."

"To, co zostawiła" Ellen Marie Wiseman jest pierwszą książką od wielu lat, którą miałam ochotę cisnąć przez długość pokoju patrząc, jak uderza z głuchym łoskotem o ścianę naprzeciwko mnie. Pierwszy i ostatni raz zrobiłam to wiele lat temu czytając "Zieloną milę" Stephena Kinga. "To..." przywróciła emocje, które pogrzebałam gdzieś na dnie i myślałam, że już żadna książka nie wyciągnie ich na powierzchnię. Ból, rozpacz, bezradność, poczucie niewypowiedzianej wręcz niesprawiedliwości i to dojmujące uczucie żalu, które po jakichś pierwszych stu stronach powieści Wiseman spowodowały, że musiałam ją odłożyć na bok i odetchnąć. Skąd ten nawał uczuć? Ta wydawałoby się zupełnie niepotrzebna "histeryczna" reakcja? Pozwólcie, że Wam odpowiem.

~

Mimo, iż wydawałoby się, że główną bohaterką książki jest Isabelle Stone? Dla mnie i wierzę, że dla wielu z Was, najważniejsza jednak od samego początku była Clara Elizabeth Cartwright. Jedna z najsilniejszych i najodważniejszych kobiet, o jakich miałam przyjemność czytać w moim życiu. Kobieta skazana na życie w szpitalu dla osób psychicznie chorych Willard, tylko dlatego, że miała odwagę przeciwstawić się swojemu despotycznemu ojcu walcząc o swoje szczęście u boku mężczyzny, którego kochała. Kobieta, która nigdy nie utraciła nadziei, że jeszcze kiedykolwiek znajdzie się poza murami tego przerażającego miejsca. Kobieta, która walczyła o to do samego końca i której kibicowałam przez wszystkie strony książki wierząc, że jej się uda.

"- Wtedy wszystko robiono inaczej niż dziś - odpowiedziała pani Trench. - W szpitalach

psychiatrycznych często umieszczano ludzi, którzy wcale nie powinni do nich trafić, zwłaszcza kobiety. Tak po prostu było."

Ale zacznijmy od samego początku. Kim jest zatem Izzy Stone? Jest to niespełna osiemnastoletnia dziewczyna, która w wyniku tragedii z przeszłości, przez ostatnie lata skazana była na życie w systemie. Co się stało? Po prostu pewnego dnia jej matka zastrzeliła ojca Isabelle i od tego czasu nic nie było już takie samo. Dzięki swoim przybranym rodzicom i projekcie dotyczącym zbadania życia przeciętnych pacjentów szpitala psychiatrycznego Willard, dziewczyna przypadkiem natyka się na rzeczy pozostawione w zakurzonym kufrze przez Clarę i tak zaczyna się niesamowita opowieść, splatająca życia tych dwóch dziewczyn. A my zostajemy wciągnięci w te historie, czy nam się to podoba czy nie. 

" Nie pozwolę, żeby moja przeszłość określała moją przyszłość,

pomyślała. Byłam wtedy inną osobą. Nie zamierzam spędzić

reszty życia, płacąc za postępki mojego ojca. Nie chcę i nie mogę."

Czy Isabelle udało się zaaklimatyzować w nowym domu? Jak udało jej się ułożyć swoje relacje z nowymi rodzicami? Czy udało jej się odnaleźć w nowej szkole? Czując na sobie nieustające piętno córki niezrównoważonej psychicznie morderczyni? Co było rzeczywistą przyczyną, dla której matka Izzy poświęciła swoją wolność? A co z Clarą? Czy kiedykolwiek opuściła szpital Willard? Czy udało się jej przeżyć ten koszmar, który zgotowała dziewczynie jej własna rodzina? A co z Brunonem Morettim, jej ukochanym? Czy ich ścieżki kiedykolwiek przecięły się ponownie? Na te i wiele innych pytań znajdziecie odpowiedzi, kiedy sięgnięcie po tą niesamowitą książkę, którą gorąco Wam polecam! Ja zdradzę Wam tylko tyle, że mimo, iż zakończenie nie było do końca takie, o jakim marzyłam, to mimo wszystko odkładam powieść Wiseman na półkę z gardłem ściśniętym wzruszeniem ciesząc się, że dane było mi poznać historię Clary. Wierzę, że w ciężkich momentach będę myślami wracała do jej losów, znajdując pocieszenie w tym, że siła i nadzieja, nigdy nie pozwoliły jej się poddać. Teraz książka czeka na Was. Miłej lektury! :)

           ZA MOŻLIWOŚĆ ZRECENZOWANIA KSIĄŻKI DZIĘKUJĘ SERDECZNIE