10. "NAMIĘTNOŚĆ OGNIA" KAROL KAJDA

Autor: KAROL KAJDA

Tytuł: NAMIĘTNOŚĆ OGNIA

Wydawnictwo: WYDAWNICTWO DYGRESJE

Ocena: 3/5

Polecam: NIE DO KOŃCA

"Chcę Ci powiedzieć, że wciąż tu będę!

Wciąż będę na zdjęciach, w jednostce, nigdy stąd nie odejdę!"

Chciałabym zacząć jakoś pozytywnie tą recenzję, ale nic nie przychodzi mi do głowy. Książka mnie niestety rozczarowała. Czytając opis do niej, spodziewałam się opowieści, która mnie porwie, głównie ze względu na tematykę, której spodziewałam się, że będzie dotyczyła - czyli pracę strażaka, jej plusy i minusy, codzienność. Ogień od zawsze mnie fascynuje, pociąga, ale również przeraża. Pomyślałam więc, że skoro książka napisana jest przez strażaka OSP - będę miała do czynienia z czymś w rodzaju studium tego zawodu połączonego z romansem w tle. Jakąś niedopowiedzianą historią. Tajemnicą. W zamian za to otrzymałam momentami zupełnie ze sobą nie związane pojedyncze rozdziały, które równie dobrze mogłyby być oddzielnymi, krótkimi opowiadaniami. A co do tematyki, przez oba autor się właściwie prześlizgnął. Przyznam szczerze, że nie do końca rozumiem jego zamysł, nie wiem dlaczego w taki, a nie inny sposób skonstruował swoją książkę, ale mi osobiście to nie odpowiadało. Tak samo jak ciągłe przeskoki czasowe, o których orientowałam się dopiero w trakcie rozdziału, kiedy w końcu padały słowa w jakiś sposób ten przeskok oznajmujące.

~

"Namiętność ognia" jest debiutem Karola "Szpaczka" Kajdy, należącego do Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz jednostki OSP, jak możemy przeczytać w krótkiej informacji dołączonej do książki. Początkowo książka miała być skierowana wyłącznie do druhów z jednostki OSP, znajomych, małego grona czytelników, którzy w sposób mniej lub bardziej przypadkowy trafiliby na tą właśnie pozycję. Jednak jak widać trafiła ona do szerszego odbiorcy, a dzięki temu i do mnie. Przyznam szczerze, że gdybym na tą książkę trafiła w księgarni, prawdopodobnie nie zdecydowałabym się na jej zakup, jednak dzięki uprzejmości Wydawnictwa Dygresje, miałam możliwość się z nią zapoznać za co bardzo dziękuję. Nie powiem, że żałuję, że ją przeczytałam, czy że zmarnowałam z nią czas. Tak nie było. W pewnym momencie nawet wciągnęłam się w historię Bartka, kibicując mu po cichu, licząc na to, że mu się poukłada w życiu, jednak po przeczytaniu całości, mam wyłącznie mieszane odczucia. Dlaczego? 

~

W głównej mierze dlatego, że mimo, iż poświęcona jest oddaniu służbie w OSP, to jednak ta praca mimo wszystko miała w książce drugoplanową rolę. Opisy zdarzeń były krótkie, to było bardziej ślizganie się po temacie wypełnione żargonem i jakimś takim chaosem. Ja oczekiwałam czegoś głębszego, czegoś po prostu innego. Jeśli chodzi o sam język, momentami jak dla mnie jest zbyt prosty, wręcz ubogi, taki trochę nieoszlifowany, jakby czegoś brakowało w składni zdań, nie wspominając już o wszechobecnych przekleństwach. Dodatkowo zakończenie, które niestety jest dla mnie zupełnie niezrozumiałe i odrealnione, było dopełnieniem tego uczucia niedosytu. Także mimo początkowo pozytywnego nastawienia, książkę odkładam na półkę biblioteczki z mocno mieszanymi uczuciami. Jednak liczę na to, że nie zrazicie się do tej pozycji - w końcu każda książka zasługuje na danie jej szansy, fakt, że mi osobiście nie przypadła do gustu? Nie musi oznaczać, że tak będzie również w Waszym przypadku. A jeśli już ją czytaliście, albo sięgniecie po nią, chętnie posłucham Waszej opinii. Miłej lektury! :)

ZA MOŻLIWOŚĆ ZRECENZOWANIA KSIĄŻKI DZIĘKUJĘ SERDECZNIE